Nu kan ik het nog wel erg waarderen. Zo’n veld met die strakke rijtjes jonge mais. Dat strakke lijnenspel heeft wel iets. Maar zo’n jong maisveld groeit helaas door. Nou ja helaas, de boer zal dat met genoegen zien gebeuren. Maar ik vind zo’n meestal nogal uitgestrekt maisveld verschrikkelijk. Niet alleen omdat het zo’n eentonig beeld vormt. Nee, het belemmert vooral het uitzicht naar alle kanten. Waar je eerst kunt genieten van schitterende vergezichten wordt je wereld plotseling een stuk kleiner door zo’n maisveld. Je kunt er ook niet overheen kijken. Een golvend tarweveld is misschien wel net zo eentonig, maar doordat je eroverheen kun kijken blijft de horizon vrij en zie je hoe de wind voor machtig mooie golven zorgt. Dus geef mij op onze hoogvlaktes a.u.b. geen maisvelden. Ik heb trouwens het idee dat het er de laatste jaren ook wel weer wat minder worden. Mooi zo.
Eerlijkheidshalve moet ik nu echter ook meteen toegeven dat ik vorig jaar toch wel een paar keer enorm genoten heb van zo’n maisveld. Maar dat kwam omdat ik een jonge das betrapte die een meter in zo’n veld dacht ongestoord te kunnen peuzelen aan die heerlijke maiskolven. Dassen brengen vooral aan de rand van een maisveld soms behoorlijk wat schade aan. Zal de boer niet blij mee zijn. Maar voor mij kunnen dassen eigenlijk niks verkeerds doen en al zeker niet in die verfoeide mais ! *h
Geen opmerkingen:
Een reactie posten