slang gezien!

Toen ik vanochtend het kerkepaadje naar het station op liep, glibberde er opeens een slangetje voor mijn voeten het paadje over en het struikgewas in!!! Even opgezocht wat het was en waarschijnlijk een ringslangetje. Ik heb even een foto van internet geplukt als voorbeeld. De slang die ik zag was ongeveer 50cm lang. Jammer dat ik de camera niet in aanslag had! 

nieuwsgierig kalfje

Lekker beschermd achter moeders.... maar toch nieuwsgierig!

wie sjoen os limburg is

geluksmoment: op zondagmorgen om 06.15 bovenop stuk tussen Sous- en Keutenberg staan en genieten van het laatste stukje zonsopgang.... *m

onze dassenburcht

Midden in een klein bosje ligt “onze” dassenburcht. Wij zeggen dat hij van ons is omdat wij er al jaren op een rij heel wat avonden achter een boom gestaan hebben. Vol verwachting of de dassen ook te voorschijn wilden komen.

Dit jaar is er weer volop leven in onze dassenburcht. Al in april kwamen er op een heldere avond vier jonge dasjes te voorschijn. Duidelijk erg verschillend van grootte. Het is steeds weer erg vertederend te zien hoe zorgzaam pa en ma das met hun jonkies omgaan. Trouwens in deze burcht zit ook nog een derde volwassen das. Ik noem hem opa, want het lijkt mij duidelijk een ouder mannetje.

Een paar weken geleden stonden er op een avond opeens twee jonge Amsterdamse biologen op het pad bij “onze” dassenburcht. Ze hadden nog nooit dassen gezien en hoopten ze deze avond voor de camera te krijgen. Het werd voor hen een unieke avond. De hele dassenfamilie kwam al heel vroeg te voorschijn en bleef meer dan een half uur op de burcht spelen en rondsnuffelen. De jonkies kwamen zelfs tot op maar twee meter van ons vandaan!

Er kon gewoon met flits (!) gefotografeerd worden. Onze dassen keken wel, maar trokken zich verder niets van ons aan, terwijl ze anders vaak zo schrikachtig zijn. Deze echt bijzondere foto’s zijn terug te zien op www.joven.nl onder het kopje Limburg. De hierbij geplaatste foto's zijn ook van Yaco Joven.

Afgelopen week waren onze Amsterdamse biologen weer in het Zuidlimburgse. Nu met een groep van wel 20 man op “veldexcursie” De andere deelnemers wilden ook wel eens een das zien en daarom zijn ze een paar avonden op rij met groepjes bij “onze” burcht gaan kijken. Bijna alle avonden mét succes. Behalve de woensdagavond. Toen waren ze me wel 11 man. Natuurlijk een veel te grote groep, veel te veel onrust in het bos.

Onze dassen hebben zich die avond natuurlijk niet laten zien. *h

uitzicht schin

Uitzicht op Schin op Geul, met links de kerk en het station. Middenachter zie je nog Ransdaal liggen met rechts van het dorp de rechthoekige kerktoren. *m

slakken

Na enkele forse regenbuien afgelopen weekend kwamen we tijdens een wandeling tientallen, of misschien wel honderden slakken tegen. Slakken zijn gevoelig voor uitdroging en voelen zich dus het lekkerst in een vochtige omgeving. Meestal zie je ze dus na een bui, bovendien zijn ze meer nachtactief omdat ze daarmee ook zonlicht en warmte vermijden.

Deze naaktslakken zijn “gewone wegslakken” ze kunnen van kleur variëren van oranje en knalrood tot bruin, groengrijs en zwart. Ze zijn meestal ongeveer 10 tot 15 cm lang.

Ook de wijngaardslak hebben we veel gezien, hij is in ons land redelijk zeldzaam en komt naast Zuid Limburg enkel voor in bosgebieden bij oude landgoederen in de Hollandse duinstreek en verder in bosschages rond oude kloosters en landgoederen in Friesland en Groningen. Hier in Zuid Limburg voelt hij zich goed thuis omdat hij van kalkrijke gebieden houdt met niet teveel vegetatie. Je ziet ze dus veel in bermen van weilanden, langs bosranden en ook wel in tuinen. De wijngaardslak kan tot 12 cm lang worden en is vooral bekend doordat hij wordt beschouwd als delicatesse in met name de Franse keuken.

In Nederland is hij beschermd en mag dus niet verzameld worden, dit geldt ook voor de (lege) slakkenhuisjes! In de Middeleeuwen werd de wijngaardslak vooral door monniken op grote schaal gekweekt, aangezien slakken werden toegestaan als voedsel tijdens de vastentijd. Het slakkenvlees werd niet tot vlees noch vis gerekend en werd toen dus voluit gegeten worden. Persoonlijk zie ik ze liever in een berm dan op mijn bord! *m

op dassentocht

Gisteravond gingen we op dassentocht. In de omgeving liggen verschillende dassenburchten, dus als je een beetje bekend bent hier en je hebt geluk, dan kun je in de schemering naar dassen gaan kijken. In de burcht waar wij regelmatig gaan kijken, woont op het moment een groot gezin; opa, pa en ma en 4 kinderen. Later schrijven we hier vast nog meer over.

Maar nu even terug naar gisteravond; ik was op jacht naar een foto! De avond begon goed; eerst kwamen opa das en pa das uit de burcht. Ze keken een beetje rond en gingen al snel weg opzoek naar eten. Ze zaten wat ver weg dus... geen foto.

Even later hoorden we flink wat gegrom; kwam dit nou uit de dassenburcht.. en toen zoef zoef.. twee hazen die elkaar achternazaten kwamen door het bos gesneld en zaten elkaar met veel gegrom flink in de haren. Leuk om mee te maken, maar veel te snel, dus.. geen foto.

Na ongeveer 15 minuten kwamen ma das en de kids naar buiten, heel leuk om te zien, de kleine dasjes worden snel groot. Maar ze gingen al snel net achter een heuvel zitten spelen en kroelen met elkaar. Toch maar heel voorzichtig wat dichterbij sluipen dan. Ja.. en toen had ik prachtig zicht, ze zaten dichtbij, op 3 meter afstand. Camera aanzetten en voorzichtig proberen een foto te nemen, zonder de dassen teveel te storen. Maar inmiddels was het te donker, en de camera kon het gebrek aan licht niet aan... ik kon door het venstertje precies 3 dassenkopjes zien die mij nieuwsgierig aan keken, maar de camera kon geen foto maken... aaaaaahhh! Frustratie!

Dus, dit is het beste wat ik heb, zie je de dassen... nee, ze zitten er echt; het zijn die wazige grijze vlekken met lichtpuntjes in de ogen....

Tja, jammer dus, maar voor ons toch een leuke avond want de hele familie das gezien, 2 vechtende hazen gezien én op de terugweg nog een marter.

schin

uitzicht op schin vanaf station; links de kerk en op achtergrond rechts van kerk de Sousberg *m

krabspinnetjes

In de afgelopen week ben ik steeds even bij de gele krabspinnetjes in de witte petunia's gaan kijken. En jawel; na precies 6 dagen zijn ze helemaal wit gekleurd. Erg leuk om te zien.

Het zijn trouwens geduchte jagers, want ik heb ze al met veel bijen in de kaken zien zitten. Hierdoor worden de spinnen ook steeds groter. Toch nog eens even opzoeken wanneer ze zich voortplanten, want als ze nou nog groter worden, wordt ik bang dat er misschien 100 kleine spinnetjes in zitten die er op een dag eruit komen en de rest van de tuin overnemen... *m

jonge appeltjes

Prachtige gouden gloed over de appelboomgaard aan de Luijtenweg. Het is lente dus alles in de natuur en gecultiveerde natuur staat aan het begin van het groeiproces. Deze knoppen beginnen al op kleine appeltjes te lijken. *m